Prawidłowe żywienie dzieci  jest czynnikiem warunkującym ich optymalny rozwój fizyczny, umysłowy i społeczny – te 3 aspekty, które mają znaczenie również w ich życiu dorosłym.

Prawidłowe odżywienie dzieci, rozumiemy poprzez zabezpieczenie młodego organizmu w niezbędna składników odżywczych i pokrycie potrzeb energetycznych.

Niemniej ważne jest także, aby sposób żywienia dzieci promował zdrowie i umożliwiał przeciwdziałanie rozwojowi wielu współczesnych chorób.

Zasadniczym elementem racjonalnego żywienia jest regularność posiłków, czyli odpowiednia liczba posiłków w ciągu dnia i ich prawidłowe rozłożenie w czasie. Regularne jedzenie sprzyja unormowaniu przemiany materii i poziomu glukozy we krwi. Tu chwilę zatrzymam się – zastanówcie się czy czasami, przypomnijcie się czy Nasze dzieci w tzw międzyczasie nie dostają owoców, chrupek kukurydzianych, innych przekąsek –  czy wy tak jecie? Może tak, ale wiemy, że tak robić nie należy, więc nie dajmy tego Naszym dzieciom.

Z drugiej strony długie przerwy pomiędzy posiłkami zmuszają organizm do szukania oszczędności energii potrzebnej do pokrycia pracy organizmu, co powoduje obniżenie tempa podstawowej przemiany materii i wydatkowania energii. W konsekwencji prowadzi to do odkładania jej zapasów w organizmie w postaci tkanki tłuszczowej.

Zgodnie z zasadami prawidłowego żywienia dzieci, zaleca się spożywanie 4-5 posiłków dziennie, które powinny być rozplanowane tak żeby przerwy między nimi nie przekraczały 3-4 godzin.

Do każdego posiłku powinno być dodane warzywo lub owoc, z czego w większości powinny być to warzywa.

JAKIE POJAWIAJĄ SIĘ NAJCZĘSTSZE BŁĘDY, z którymi spotykam się w gabinecie?

1. Za małe i zmniejszające się wraz z wiekiem spożycie żółtych, pomarańczowych i czerwonych warzyw oraz owoców (głównym warzywem stają się ziemniaki w postaci frytek), odsyłam do grupy na Facebooku https://www.facebook.com/groups/PoradniaEffecta , gdzie zamieściłam tabelę z pogrupowanymi wg kolorów warzywami – wydrukujcie ją i powieście na lodówkę – dla młodszych dzieci (tak, jak np. moje 6 i 3 lata) można kupić kolorowe magnesy na lodówkę w kształcie warzyw i poprzyczepiać – potraktować to jako wspólną zabawę, zadanie i wybierać różne kolory warzyw do posiłków.

2. zbyt wczesne wprowadzanie słodyczy do diety i szczególnie nadmierne ich spożycie w wieku przedszkolnym,

3. nieregularne spożywanie śniadań i śniadania na słodko np.: płatki słodzone/ słodkie bułki/ kanapki z nutellą lub dżemem

4. zwiększenie ilości kalorii pochodzących z przekąsek,

5. spożywanie produktów o małej wartości odżywczej,

6. nadmierne zwiększanie porcji posiłków,

7. częste spożywanie napojów słodzonych,

8. spożywanie w diecie zbyt małej ilości wapnia i potasu oraz witaminy D, a zbyt dużej ilości sodu, w stosunku do zalecanych ilości

Pamiętajcie, że tak jak dla Nas żywienie dzieci, niezależnie od pory roku, powinno być oparte na różnorodnych produktach spożywczych, o bogatym składzie odżywczym.

W każdym posiłku powinien się znaleźć, choćby w niewielkiej ilości, produkt białkowy pochodzenia zwierzęcego: ryba, drób, mięso, jajko, ser.

Ważnymi składnikami diety pozostają mleko i produkty mleczne oraz warzywa i owoce.

Dobór produktów i sposób ich przyrządzania można uzależniać od pory roku, czyli wybieramy sezonowe produkty

Wiosną i latem częściej należy wykorzystywać niektóre produkty nabiałowe i drób jako źródła białka zwierzęcego oraz świeże owoce i warzywa, natomiast zimą częściej stosować ryby morskie, potrawy mączne półmięsne, potrawy  z suchych nasion strączkowych, uzupełnione białkiem zwierzęcym.

CZYLI JAKIE SA GŁÓWNE ZAŁOŻENIA DIETY:

1. Kontrolować jakość (skład) posiłków, wielkość porcji (zależnie od wieku i rozwoju fizycznego dziecka), przestrzegać regularnego spożywania posiłków (decydować o porach ich spożywania po okresie niemowlęcym).

2. Zapewnić odpowiednie warunki socjalne (regularne spożywanie posiłków całą rodziną, podkreślenie ważnej roli posiłków w relacjach międzyludzkich, promowanie właściwych wzorców zachowania w czasie posiłków).

3. Warto też przekazywać wiedzę, podczas robienia zakupów spożywczych a także w czasie przygotowywania posiłków, dotyczącą zdrowego żywienia i stylu odżywiania się.

4. Korygować nieprawidłowe informacje na temat żywienia z mediów i innych źródeł – mój Staś jak pojawia się reklama w TV kremów czekoladowych na kanapki mówi: „Reklamy kłamią” ?

Dawać przykład: „postępuj tak, jak ja postępuję” zamiast „postępuj tak, jak ja mówię” à pamiętajcie, że jesteśmy przykładem dla dzieci i to Nas też powinno mobilizować do zdrowego odżywiania ?

Propagować codzienną, regularną aktywność fizyczną i uczestniczyć w niej – moje dzieci wiedzą, że mama rano ćwiczy, czasami ćwiczą ze mną.

Warto pozwolić dziecku samodzielnie decydować o ilości spożywanego pokarmu – tu mam na myśli, że jeżeli dziecko nie zje całego mięska na obiad – nie zmuszamy, a już na pewno bardzo dużym błędem jest powiedzenie „jak zjesz mięsko dostaniesz nagrodę” np.: batonik/ deser – czego uczymy, że zawsze po „ładnie” zjedzonym posiłku powinna być ta nagroda. Wpajamy dziecku wtedy – słodycze to nagroda, poczujesz się lepiej jak zjesz.

Ale wiem, że problemem jest też nie jedzenie przez dzieci warzyw i tu możemy mieć do czynienie z tzw NEOFOBIĄ żywieniową. Może to być dana grupa produktów np.: jaja, mięso, warzywa zielone czy żółte itd.

Neofobia polega na tym, że dziecko nie zjada tych produktów. Może to wynikać ze stanu fizjologicznego dziecka, które czuje dysomfort po spożyciu danego produktu np.: cofanie się treści pokarmowej – refluks, biegunka, zaparcie, bóle brzuszka – może Nam czasami tez o tym nie powiedzieć, może nie wie jak. Jeżeli dziecko jadło dane warzywo i po pewnym czasie przestaje warto zastanowić się co się dzieje. Często traktowane jest to jako fanaberia dzieci, bo może tak być jeżeli właśnie po posiłku obiecujemy tzw „nagrodę” w postaci batonika, to myśli tylko o nim.

Mogą to być złe doświadczenia emocjonalne dziecka związane z posiłkiem – namawianie do zjadania, „grożenie” że jak nie zjesz to co – nie kupię Ci czegoś, nie zabiorę Cię gdzieś?

Tu ważna jest edukacja dziecka i cierpliwość ? może wspólna zabawa np. z tymi magnesami na lodówkę w kształcie owoców. Czasami potrzebna jest tez pomoc psychologa dziecięcego.

Na początku warto wykluczyć schorzenia: refluks, alergie, nietolerancje…

Tu mogę nawiązać do probiotykoterapii dzieci. Moi chłopcy przyszli na świat przez cięcie cesarskie, bo moja fizjologia nie pozwoliła inaczej. Mieli problem z brzuszkiem, reakcję od strony przewodu pokarmowego ale też liczne zmiany skórne. Wiedziałam, że doszukiwanie się problemu, co to za warzywo, owoc, gluten, nabiał będzie długa i ciężką drogą. To, co zrobiłam to wyłączyłam mleko kopytnych, zostały produkty fermetowane, wyłączyłam pszenicę i włączyłam probiotykoterapię.

To, co wiemy o porodzie naturalnym jest najlepszą formą startu dla naszego dziecka – zapewnienia mu odpowiedniej flory bakteryjnej rzutuje na jego zdrowie i funkcjonowanie w następnych miesiącach i latach życia.

Tu kluczowe znaczenie mają bakterie z rodzaju Lactobacillus i bifidobacterium. Kluczowe jest oczywiście karmienie piersią po urodzeniu dziecka, gdzie mleko jako pokarm nie  zastąpiony stanowi doskonałą pożywkę do rozwoju odpowiedniej flory bakteryjnej dzieci.

Często po porodach w wyniku cesarskiego cięcia matki mają problem z produkcją pokarmu, ale nie jest to reguła.

Warto rozważyć podawanie probiotyków dzieciom, urodzonym przez cięcie cesarskie lub w momencie pojawiającego się np.: atopowego zapalenia skóry, kolek, biegunek, refluksu… tu sprawdzają się szczepy właśnie lacttobacillus i bifidobacterium – można je podawać od pierwszych dni życia ?