Stany zapalne jelit
– jakie są zalecenia i dieta w tych schorzeniach?

Ostre i przewlekłe stany zapalne jelit najczęściej objawiają się biegunkami bądź zaparciami, spadkiem masy ciała, bólem brzucha, wzdęciami. Konsekwencją stanów zapalnych jelit są niedobory pokarmowe i wynikające z nich problemy. Stany zapalne jelit występują w chorobach: zespół jelita drażliwego (IBS), choroba SIBO (przerost flory bakteryjnej jelita cienkiego), choroba Leśniowskiego-Crohna (przewlekłe, nieswoiste zapalenie jelit), celiakia (u chorych na celiakię gluten powoduje reakcję zapalną, co prowadzi do zaniku kosmków jelitowych), infekcje bakteryjne, wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Stany zapalne jelit często towarzyszą chorobom autoimmunologicznym – Hashimoto, toczeń.

Ostre stany zapalne jelit – zalecenia dietetyczne

Bardzo często początkowa dietą w okresie zaostrzenia objawów jest dieta płynną (gdy chory nie toleruje pożywienia – dieta polega na podawaniu doustnych płynów nawadniających), płynną wzmocnioną (ma płynną konsystencję i dostarcza wystarczającej ilości składników odżywczych) bądź żywienie enteralne (bezpośrednie podawanie diety przemysłowej do przewodu pokarmowego z pominięciem jamy ustnej i gardła).
Po ustąpieniu objawów ostrych należy przejść na dietę małoresztkową (z ograniczeniem błonnika pokarmowego) i niskotłuszczową.
Jednakże są to tylko ogólne zalecenia. Przy tego typu schorzeniach dieta powinna być zawsze zbilansowana indywidualnie, żeby uniknąć ryzyka niedoborów i złagodzić stan zapalny. Dieta w stanach zapalnych jelit wymaga indyidualnego podejścia – zapraszam na konsultację diagnostyczną, chętnie pomogę Ci zbilansować dietę i dobrać odpowiednią suplementację.

Dieta w zespole jelita drażliwego – bardzo powszechny stan zapalny jelit

W IBS częso stosowaną dietą jest tzw ograniczająca FODMAP, czyli eliminującą fruktany, galaktooligosacharydy, laktozę, fruktozę (szczególnie w nadmiarze w stosunku do glukozy), mannitol, sorbitol i ksylitol. Zatem podczas leczenia zespołu jelita drażliwego szczególnie staramy się unikać: owoców takich jak jabłka, wiśnie, mango, morele, brzoskwinie, nektarynki, gruszki, śliwki i arbuz; grzybów; słodyczy; niektórych warzyw (kalafior, karczochy, buraki, cykoria, koper, czosnek, por, cebula, rośliny strączkowe, szparagi); syropu glukozowo-fruktozowego; miodu; produktów mlecznych zawierających laktozę; orzechów nerkowca i pistacji.
Ważne jest, aby regularnie (co ok. 3 godziny) spożywać niewielki, lekkostrawny posiłek. Istotna też jest obróbka cieplna – należy gotować potrawy do miękkości i unikać smażenia. Konieczne jest unikanie ostrych przypraw.

Znaczenie probiotyków w diecie w zespole jelita drażliwego

Badania potwierdzają, że odpowiednie modulowanie profilu flory bakteryjnej za pomocą probiotyków jest skuteczne w leczeniu IBS. Probiotyki są to mikroorganizmy, które podawane w odpowiednich ilościach wywierają korzystne skutki zdrowotne. Najczęściej jako probiotyki wykorzystuje się różne szczepy bakterii kwasu mlekowego z rodzajów Lactobacillus i Bifidobacterium. Probiotyki wspomagają układ odpornościowy oraz proces trawienia, wykorzystywane są także w leczeniu stanów zapalnych jelit. Aby probiotyki działały skutecznie, niezbędne jest dostarczenie im tzw. prebiotyków, czyli substancji, które stanowią pożywkę dla pożytecznych bakterii. W leczeniu zespołu jelita drażliwego szczególnie efektywnie działa szczep Lactobacillus plantarum 299v, który zmniejsza dolegliwości bólowe i wzdęcia. Ponadto szczep Bifidobacterium longum W-11 ma udowodnione działanie lecznicze w IBS (w postaci zaparciowej). W biegunkowej postaci IBS sprawdza się szczep drożdży Saccharomyces boulardii CNCM I-745.